روانشناس کودک و نوجوانان در کوردستان، گفت: اسکلت رفتاری و فکری کودک، پا به پای اسکلت جسمانی رشد می‌کند و همان قدر که در چهره کودک نیمرخ پدر یا مادر دیده شده نیمرخ رفتاری و فکری آن ها نیز دیده می‌شود.
مختار ویسانی، اظهار کرد: وقتی کودکی متولد می‌شود، والدین و حتی اطرافیان هر کدام راجع به شباهت بچه اظهار نظر می‌کنند.
وی به برخورد اقوام بعد از تولد کودک اشاره کرد و افزود: اقوام نزدیک با هر بار دیدن کودک نسبت به چهره ظاهری وی نظر خواهی کرده و شباهت را به پدر و مادرش سوق می دهند.
روانشناس کودک و نوجوانان در کردستان، بیان کرد: در کنار این شباهت‌های ظاهری و اسکلت فیزیکی کودک با والدینش، باید به یک مساله دیگر هم توجه کرد، و آن، اسکلت فکری و رفتاری آن‌ها است.
ویسانی عنوان کرد: بر عکس اسکلت ظاهری کودکان که والدین در خلق آن‌ها نقش ارادی و خیلی فعالی ندارند، در خلق اسکلت فکری کودکان والدین نقش کامل و بسیار حائز اهمیتی دارند.
وی ذکر کرد: در این راستا باید به اسکلت فکری و رفتاری کودک نیز توجه کنیم گاهی جملاتی از این قبیل از اقوام نزدیک شنیده می‌شود که پرخاشگری، ناسازگار، اضطرابی بودن، بددهنی، بدوبیراه گفتن و عصبانی شدن کودک به پدر و مادرش رفته است.
روانشناس کودک و نوجوانان در کوردستان، ادامه داد: بله، این اسکلت رفتاری و فکری کودک، پا به پای اسکلت جسمانی رشد می‌کند و همان قدر که در چهره کودک نیمرخ پدر یا مادر دیده شده نیمرخ رفتاری و فکری آن ها نیز دیده می شود.
ویسانی افزود: براساس نظر اغلب رویکردهای روانشناختی و همچنین نتایج پژوهشی، کودکان تا سن ۶ سالگی از طریق روابط مبتنی بر شکل گیری دلبستگی و مکانیسم همانندسازی، گلچینی از رفتارهای مطلوب و نامطلوب اطرافیان را به گنجینه ذهنی خود می‌افزایند که در بین اطرافیان، معمولا والدین، از نظر کیفی و کمی، بیشترین تعامل را با کودک دارند، به همین دلیل است که انتظار می‌رود در اسکلت فکری کودک، نیمرخ روانی والدین وی، دیده شود.
وی ذکر کرد: به عقیده فروید، سوپر ایگو کودکان، وارث عقده ادیپ و الکترا و همانندسازی با اخلاق والدین است و نمایندگان واقعی رفتار کودکان، اخلاق والدین وی هستند.
روانشناس کودک و نوجوانان در کوردستان، خطاب به والدین گفت: اگر کودکتان عدم اعتماد به نفس، پرخاشگر، اضطراب، ترس و وسواس دارد، به اسکلت فکری و رفتاری خودتان بیندیشید.
ویسانی خاطرنشان کرد: مادر گرامی؛ قبل از اینکه کودک را به خاطر ترس از دستشویی و تاریکی سرزنش کنید، مقداری هم خودتان را شماتت کرده چراکه کاراکتر اصلی این نقش، شما هستید و کودک فقط تقلید کرده است.
وی در پایان یادآور شد: پدر گرامی؛ قبل از اینکه کودک پرخاشگرتان را به خاطر عصبی بودن کتک بزنید، اول یک دست درست و حسابی، خودتان را کتک بزنید! چون کارگردان، تهیه کننده و بازیگر این سناریو، شما هستید، کودکتان فقط این سناریو را مشاهده و تقلید کرده است.
منبع: ایسنا