در دورانی که دنیا با سرعتی سرسام‌آور به سوی آینده‌ای متصل پیش می‌رود، شهر مهاباد با بحران اساسی ارتباطات دست و پنجه نرم می‌کند. اینجا، آنتن‌دهی نامطلوب و اختلالات مداوم در خدمات ایرانسل، تار و پود اقتصادی، اجتماعی و روانی شهروندان را در خود فرو می‌بلعد.
شهروندان در مهاباد از ضعف یا بسیاری مواقع قطعی کامل سیگنال گلایه دارند. مشکلات آنتن‌دهی به حدی جدی است که حتی برقراری یک تماس ساده نیز گاهی غیرممکن می‌شود. این وضعیت به‌ویژه در مواقع اضطراری، می‌تواند به فاجعه منجر شود. تصور کنید در یک موقعیت بحرانی، نیاز به تماس با اورژانس یا آتش‌نشانی و پلیس دارید، اما سیگنالی در کار نیست. این دغدغه‌ای است که بسیاری از ساکنان مهاباد با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
شرایطی که می‌تواند جان افراد را به خطر اندازد. این مشکل به‌ویژه در شرایطی که اینترنت و ارتباطات دیجیتال نقش محوری در زندگی روزمره ایفا می‌کند، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
در واکنش به این گلایه‌ها، مسئولان قطعی برق را بهانه‌ای برای مشکلات می‌دانند. آن‌ها می‌گویند با قطعی برق، سایت‌های تلفن همراه و ایرانسل پس از یک ساعت از کار می‌افتند و سیستم‌های تهویه و خنک‌کننده از سرویس خارج می‌شوند. همین عامل شبکه را دچار اختلال می‌کند. این استدلال هرچند ممکن است تا حدودی صحت داشته باشد، اما برای مردمی که هزینه‌های گزافی برای خدمات ارتباطی می‌پردازند، قابل قبول نیست. به نظر می‌رسد به جای راه‌حل‌های پایدار و احداث ایستگاه‌های تقویتی لازم، مسئولان ترجیح می‌دهند برای کاهش گرمای هوا و عدم قطعی برق دعا کنند تا شاهد بهبود کیفیت شبکه باشند. رویکردی که بیشتر به یک شوخی تلخ شباهت دارد تا تدبیری مدیریتی. در این شرایط آنچه انتظار می‌رود شرکت مخابرات و اداره تنظیم مقررات رادیویی باید برای پیشگیری از وقوع سوءجریان احتمالی ترک وظایف قانونی مدیران و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی آن تصمیم مقتضی اتخاذ کرده و نتیجه اصلاح امور را به همراه مستندات مرتبط به سازمان بازرسی ارسال کنند.
از منظر اقتصادی، این اختلالات آسیب‌های جدی به کسب‌وکارهای آنلاین و خدمات دورکاری وارد کرده است. یک فروشگاه اینترنتی در مهاباد ممکن است به دلیل قطعی ارتباط، سفارشات خود را از دست بدهد. دانشجویان، دانش‌آموزان و کارمندان دورکار نمی‌توانند در جلسات آنلاین شرکت کنند. این وضعیت، معیشت بسیاری از خانواده‌ها را تحت تأثیر قرار داده و روند توسعه دیجیتال را در این منطقه کند کرده است. هم‌زمان تراکنش‌های مالی دیجیتال که به اتصال پایدار وابسته‌اند، نیز با خسارت مواجه شده‌اند. مردم ماهانه یا سالانه هزینه‌های زیادی برای بسته‌های اینترنت پرداخت می‌کنند، اما به دلیل اختلالات، قادر به استفاده کامل از آن‌ها نیستند و این موضوع باعث شده حتی یک سوم بسته اینترنت را هم نتوانند استفاده کنند.
از منظر روان‌شناختی، این اختلالات می‌تواند احساس نارضایتی را در میان شهروندان افزایش دهد، به‌ویژه زمانی که اعتماد به خدمات مخابراتی و مدیریت شهری کاهش می‌یابد. صدای مردم مهاباد از مناطق و محلات مختلف شهر به گوش می‌رسد. آن‌ها بارها شکایت خود را در سامانه ۱۹۵ ثبت کرده‌اند، اما پاسخ‌های فنی اغلب سربالا و بی‌نتیجه بوده است.
یکی از شهروندان می‌گوید: «عصر تکنولوژی است، اما خط‌های ایرانسل داخل خود مهاباد چهار ساعت در روز آنتن ندارند. حتی نمی‌توانیم یک تماس تلفنی برقرار کنیم. یک موقعیت ضروری پیش بیاید، باید گوشی فرد دیگری را قرض بگیریم. چرا کسی صدای ما را نمی‌شنود؟ چرا کسی پاسخگو نیست؟» دیگری اضافه می‌کند: «وقتی برق می‌رود، خط‌های تماس همراه اول و ایرانسل کار نمی‌کند و اینترنت هم قطع می‌شود.» آن‌ها از نماینده مجلس و فرمانداری می‌خواهند که به این معضل ورود کنند. چرا که این وضعیت بی‌اعتمادی به خدمات عمومی و مدیریت شهری را افزایش داده است. آیا زمان آن نرسیده که مسئولان به جای بهانه‌تراشی، به وظایف قانونی خود عمل کرده و برای بهبود زیرساخت‌های ارتباطی در مهاباد گام‌های جدی بردارند؟