با سلام و احترام
اینجانب یکی از اولیای دانش‌آموزان مدرسه (...) هستم و با کمال تأسف، ناچارم گلایه‌ای جدی نسبت به نحوه مدیریت مالی این مدرسه مطرح نمایم.
فرزندم امسال وارد پایه دهم شده و رشته برق ساختمان را انتخاب کرده است. طبق بررسی‌های انجام‌شده:
هزینه کتاب‌ها: حداکثر ۲۰۰ هزار تومان
حق بیمه دانش‌آموزی: حدود ۷۰ هزار تومان است.
با این حال، مدیریت مدرسه مبلغی بالغ بر ۳ میلیون تومان از ما درخواست کرده‌اند، به گفته خودشان برای تهیه تجهیزات کارگاهی. نکته قابل تأمل:
کارمندان مدرسه فرمی طراحی و تعریف کرده‌اند که هنگام ورود اولیا برای ثبت‌نام، فیش صادرشده را مقابل آن‌ها قرار می‌دهند.
بسیاری از اولیا به دلیل رودروایسی، ناچاری و خجالت، مجبور می‌شوند خود را تحت فشار قرار داده و مبلغ را پرداخت کنند.
آیا این روش اصولی، درست و منطقی است؟
سؤال اساسی اینجاست:
آیا تأمین تجهیزات کارگاه باید از جیب خانواده‌های دانش‌آموزان، آن هم در این شرایط سخت اقتصادی، انجام شود؟
آیا آموزش رایگان که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصریح شده، شامل این موارد نمی‌شود؟
آیا مسئولان مدرسه از وضعیت معیشتی خانواده‌ها، به‌ویژه طبقه کارگربی بضاعت، بی‌اطلاع هستند؟
من یک کارگر هستم، با ۳تا فرزند، مستأجر، و فاقد توانایی مالی برای پرداخت چنین مبلغی، حتی به صورت قسطی.
این فشار مالی نه‌تنها غیرمنصفانه است بلکه تهدیدی جدی برای ادامه تحصیل فرزندان ماست.
آیا هدف از آموزش، محروم‌سازی فرزندان طبقات ضعیف جامعه است؟
درخواست از نماینده ـ فرماندارـ بخشدار و اعضای شورای شهرمهاباد و از مسئولان آموزش و پرورش تقاضا دارم با بررسی دقیق این موضوع، مانع از تحمیل هزینه‌های غیرضروری و ناعادلانه به خانواده‌ها شوند و شرایطی فراهم آورند که هیچ دانش‌آموزی به دلیل مشکلات مالی از تحصیل باز نماند. /شهروند خبرنگار (مام بکره)