میدان استقلال، یکی از پرترددترین و حیاتیترین نقاط شهر مهاباد، مدتهاست که به دلیل حضور بیضابطه و گسترده وانتهای میوهفروش و دستفروشان، به معضلی حلنشدنی در حوزه ترافیک و انضباط شهری تبدیل شده است. این وضعیت که هر روز بدتر از دیروز میشود، اکنون به نقطه بحرانی رسیده و عملاً تمامی تلاشهای اخیر برای روانسازی ترافیک را به شکست کشانده است.
طی ماههای گذشته، شهرداری مهاباد، با اختصاص دو لاین ویژه تاکسی در صدد کاهش بار ترافیکی این میدان و خیابانهای منتهی به آن برآمد. اما به دلیل عدم نظارت و پیگیری قاطع، این لاینهای ویژه که قرار بود تسهیلگر حمل و نقل عمومی باشند، اکنون به محلی برای توقف و تجمع دستفروشان، معاملهگران و در برخی ساعات، وانتهای میوهفروش تبدیل شدهاند.
نکته تأسفبارتر آنکه، کف خیابان و خود فلکه نیز عملاً به پارکینگ و محل کسبوکار موقت میوهفروشان بدل شده و با مسدود کردن بخش عمدهای از مسیر، نفس را در سینه رانندگان و شهروندان حبس کرده است.
بیشک هیچ شهروندی مخالف کسب روزی حلال و کسبوکار شریف این قشر زحمتکش نیست. اما آیا میتوان به بهانه اشتغال، نظم، انضباط و حقوق عمومی شهروندانی را که ساعتها در گرههای کور ترافیکی این نقطه گرفتار میشوند، قربانی کرد؟ آیا عدم چارهاندیشی و ساماندهی صحیح، باید به قیمت فلج شدن شریانهای حیاتی شهر تمام شود؟
شهروندان میپرسند چرا مسئولان و متولیان امر، اعم از شهرداری، راهنمایی و رانندگی و دیگر نهادهای ذیربط، در قبال این وضعیت بغرنج که نارضایتی مردم را در پی داشته است، تنها نظارهگر هستند؟ آیا راهحلی برای ساماندهی این وانتها وجود ندارد که هم حق کسبوکار مردم حفظ شود و هم خیابانها از انسداد نجات یابند؟
مردم مهاباد از مسئولان انتظار دارند که در سریعترین زمان ممکن و با اتخاذ تصمیمی قاطع و کارشناسی، گره کور میدان استقلال را باز کنند. این اقدام باید شامل دو بخش مهم باشد، اول ایجاد یک محل مناسب و دائمی برای تجمع و فروش این قشر، به گونهای که با رضایت و همکاری خود وانتبارها انجام پذیرد. دوم پس از ساماندهی، اجازه داده نشود که بار دیگر خیابان و لاینهای ویژه به محل کسبوکارهای سیار تبدیل شود تا مردم دیگر در گره ترافیک معطل نمانند.