۱۴۰۳/۲/۱۱ ۱۲:۱
| تاريخ: ۱۳۹۸ چهارشنبه ۲ مرداد ساعت ۲۰:۱۷ | بازدید: 3164 نظرات: 12 کد مطلب: 11456 |
جوابی بر جوابیەی سخنگوی شورای شهر مهاباد
دوران مدیریت فئودالیستی به سر آمده است
بختیار سیدنظامی
بختیار سیدنظامی از منتقدان سیاست‌های شورای شهر و شهرداری مهاباد با انتشار یادداشتی به جوابیه سخنگوی شورای شهر واکنش نشان داد.
متن یادداشت به شرح زیر است:
۱- فرموده اید: «قرار نیست برنامه های اعلامی کاندیداها در روزهای انتخابات الزاما در دستور کار شورا قرار گیرد...»
فارغ از همپوشانی بخش عمده شعارهای اعضای شورای شهر، برای خالی نبودن عریضه حداقل چند برنامه مهم و شاخص بعد از گذشت دو سال و چند ماه باید در دستور کار شورا بوده باشد که البته با بررسی اجمالی مصوبات و گذشت مدت زمانی طولانی یا برنامه ها در حد شعار و عمل نشده باقی مانده اند و یا اگر در مصوبه ای یا نشستی بدان اشاره شده کماکان در حد حرف نیز باقی هستند و مضافا اینکه از لحاظ نظارتی نیز جز تکرار مکررات و یادآوری کم و کاستیها شاهد اقدامات عملی و چالشی شورای شهر در برابر شهردار و سرپرستش نبوده ایم و دیدیم شهردار منتخب با سلام و صلوات آمدند و با قدردانی و دادن جایزه و پاداش به راحتی از زیر مسوولیت شانه خالی کردند! آیا پیگیری انحراف ده میلیاردی از بودجه عمرانی سال گذشته و بدیهیاتی همچون ضرورت وجودی بانک املاک و اصلاح سیستم مالی و دریافت گزارشات شفاف مالی قابل استناد برای برنامه ریزی امری شاق است که سیستم عریض و طویل و پرهزینه شورا و شهرداری تا کنون از حل آن درمانده شده است؟
اگر قرار نیست برنامه های اعلامی کاندیداها در روزهای انتخابات در دستور کار باشد پس چه چیزی قرار است در دستور کار باشد؟ امور روزمره و به نوعی وقت گذرانی و تکرار مکررات و در نهایت دست خالی ظاهر شدن در محضر شهروندان؟ آیا شهروندان شهر عزیز مهاباد بازهم باید شاهد شعارهای عمل نشده و دهان پر کن باشند و زمانی که منتقدین شاخص و نخبه شهر در جمع شورا تنها خواست خود از شورا را برگشت و عمل به شعارهای انتخاباتی عنوان می کنند در پاسخ و از جانب رئیس منتخب آن جمع بشنوند که اگر رئیس جمهورتان به شعارهایش عمل کرد ما هم به شعارهایمان عمل می کنیم! آیا کسب رای با وعده های دروغین در هیچ جای دنیا امری غیر مذموم است که به راحتی و به لطایف الحیل و با توجیهات خاص به فراموشی سپرده شود؟ سوال از شما این است، چند بار با صدای رسا و در محضر مردم و رسانه ها از همقطاران خود خواستید تا به شعارهای انتخابیشان حداقل به چند مورد مهم عمل کنند ؟
۲-فرموده اید: «آن‌چـه در دستورِ کار قرار می‌گیرد اولویت‌ها و ضرورت‌هایی است کـه شهر در حوزه‌های مختلف با آن مواجـه است. در راستای تدبیر و تصمیمِ درست برای پیش‌بردِ ضرورت‌ها و فوریت‌ها، کـه مدیریتِ شهری با آن روبه‌رو بوده، نهایتِ توان و اختیارم را به‌کار گرفته‌ام.»
حقیقتا با نگاهی اجمالی به تصمیمات شورای شهر که گاه برای چندین ماه از دید عموم مخفی مانده و پشت درهای بسته و بدون حضور رسانه ها مصوب می شوند و خود نمایانگر عصاره فهم و بینش و دوراندیشی و آینده نگری آن جمع منتخب است، آیا از پایاپای قسمت عمده ای از عایدات شهرداری با پیمانکاران، کارشناسان رسمی و اشخاص مختلف دیگر ، کمک های مالی یکصد تا پانصد هزار تومانی به تعدادی از شهروندان و بازی کردن نقش کمیته امدادی شورا، تصویب تصمیمات شهر فروشانه همچون واگذاری معابر و خیابان و پایانه و پارک به بهانه های غیر قانونی و واگذاری و اجازه پارکها و آب نماها و مراکز تفریحی عمومی، چیزی بهتر و فوری تر و در قالب همان شعارها یافته اید که امروز کارنامه ای برای ارایه داشته باشید؟
چند بار همچون عضو در اقلیت در آن جمع و البته پر هوادار در میان شهروندان، به تصمیمات غلط در حذف منتقدین و اصحاب رسانه اعتراض کردید و موضع قاطعانه گرفتید؟ حداقل باید چند یادداشت کوتاه به عنوان یک شهروند آگاه به امور جاریه شهرداری و شورا و به عنوان شهردار سابق در رسانه ها و به عنوان دلیلی بر این ادعا ارایه می کردید! ولی دریغ هر جا بوی گلایه و ناراحتی از رسانه و منتقدین از سوی بخش اکثریت منفعل احساس کردید در همراهی با آنان مهر سکوت شکسته و عکس العمل نشان دادید و در تقابل با منتقدین و رسانه ها با آنان همنوا شدید.
می فرمایید :«موافقت‌ها و مخالفت‌هایی کـه حینِ تصویبِ طرح‌ها داشتـه‌ام خود دلیلی بر درستیِ این ادعاست.»
این موضوع را شهروندان باید به قضاوت نشینند، ولی امضای شما در پای بسیاری از مصوبات غیر قانونی که با بی توجهی و عدم دقت هیات تطبیق مستقر در فرمانداری به ظاهر وجهه قانونی یافته است، خود حاکی از گرفتاری شما در روزمرگی بوده و نشان از استیلای منش و دیدگاه آن جمع دیگر بر شماست که البته شما را نیز در یک جمع بندی نباید از آن جمع جدا دانست.
۳-فرموده اید :«درمورد دیدگاهِ شخصی، این‌جانب نسبت بـه برگزاریِ جلساتِ علنی و حضورِ رسانـه‌ها هیچ‌گاه موضعِ مخالف و منع‌کننده نداشتـه‌ام. همان‌طور کـه قبلاً هم بـه صراحت اعلام کرده‌ام، رسانـه‌ها رکنِ مهمِ مدیریتِ کارآمدِ شهری‌اند.
هرچند، بـه‌عنوان عضوی از نهادِ شورا، بارها از بعضی رسانـه‌های محترم رویـه‌های نادرست و غیرحرفـه‌ای هم نسبت بـه شورا و شهرداری مشاهده کرده‌ام.»
رئیس شورا می فرمایند شیوه برگزاری جلسات به شیوه حاضر تصمیم جمع است و ظاهرا شما با اعلام موضع اخیر جزو آن جمع حداقل در این مورد خاص نیستید! ولی برادر بزرگوار اعلام موضع صریح و قاطعانه باید توام با عملی باشد که حاکی از اعتقاد به چنین دیدگاهی است! آیا همچون عضو در اقلیت به این تصمیمات واکنشی نشان دادید و دیدگاهتان را به سمع و نظر مردم رساندید؟ پاسخ مشخص است: به هیچ وجه!
عمق فعالیت شما در سطح رسانه ها به عنوان یک عضو شورا، منتهی و محدود بوده است به واکنش های تلگرامی و آنهم عمدتا در کانال هایی که حتی هویت ادمینهای آن مشخص نیست.
۴-فرموده اید: «آخرین و مهم‌ترین موردِ آن دربارۀ فرآیندِ رٲی‌گیری برای شهردارِ منتخب است. علی‌رغمِ احترام بـه رأیِ اکثریتِ اعضای محترمِ شورا، این‌جانب، با توجـه بـه اولویتم در چهارچوبِ مدیریتِ استراتژیک و مطلوبِ شهری، با برنامـه‌های کاندیدای محترم مخالفت کردم و رأی مخالف دادم.»
خوشبختانه همه اطلاع دارند که شما با انتخاب ایشان موافق نبوده اید ولی بازهم کماکان با پیشه کردن سیاست سکوت و مماشات و احتمالا به جهت رعایت و همراهی طیف غالب اکثریت، اعلام دلایل مخالفت و مواضعتان را در خصوص این انتخاب در هاله ای از ابهام فرو برده اید. انتظار مردم از شما این بود که با وصف تجربیات ارزنده در کسوت شهردار و با توجه به شناخت کامل از شهردار منتخب، بسیار فعال تر و پویاتر از شخصی چون دکتر احمد زاده عمل می کردید و این توقع با توجه به شناخت شما و نوع تخصصتان توقعی گزاف نیست و مردم به شما رای دادند چون شما را شهرداری با تجربه می شناختند.
در پایان پیشنهاد من به شما و سایر اعضا آن است که شهر و منافع شهر را فدای درگیری‌ها و اغراض شخصی ننموده و با بازکردن درهای شورا به روی مردم و منتقدین و خصوصا تمامی رسانه ها فارغ از هر نوع جهت گیری و وابستگی، به همه فرصت دهید تا در تعیین سرنوشت شهر سهیم باشند. بدون شک با ادامه روند فعلی و رویارویی با مردم و رسانه ها، بازنده واقعی شورای شهر و اعضای آن خواهند بود و امیدوارم با تجدید نظر در نوع دیدگاه جمعی شورا، منش و دیدگاه ارباب رعیتی به شهر و شهروندان که به عناوین مختلف با واژه ها و ادبیات مختلف به صورت زر ورق پیچی شده شاهد و ناظرش بوده ایم و از آن با عنوان «تشویق ظاهری و تهدید واقعی» نام می برم، برچیده شده و فراموش نکنیم اخذ رای از مردم به معنای مبسوط الید بودن بر هر تصمیم و اقدامی هر چند فراقانونی و یا غیر قانونی نبوده و خدای ناکرده اینگونه بپنداریم که مردم محرم نبوده و نباید به آنان پاسخگو بود.
|
