۱۴۰۴/۳/۲۶ ۱:۳۵
| تاريخ: ۸ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۲۳:۳۱ | بازدید: 632 نظرات: 0 کد مطلب: 24504 |
تاسیس دانشگاه فرهنگیان؛حلقه مفقوده توسعه آموزشی در مهاباد
سیاوش احمدی
مهاباد، یکی از شهرهای مهم، راهبردی و پرجمعیت آذربایجان‌غربی، سال‌هاست که از نبود یکی از حیاتی‌ترین نهادهای تربیت معلم یعنی دانشگاه فرهنگیان رنج می‌برد. این در حالی است که شهرهایی مانند سلماس، خوی و میاندوآب با جمعیتی کمتر یا مشابه، از این امکان مهم برخوردارند.
پرسش اینجاست که چرا مهاباد، با جایگاه فرهنگی و جغرافیایی ممتاز خود، همچنان از این حق مسلم محروم مانده است؟
مهاباد با قرار گرفتن در مسیر اتصال شهرهای جنوبی و جنوب‌غربی استان به مرکز استان، نقش یک کانون منطقه‌ای را ایفا می‌کند. این شهر نه‌تنها با شهرهای همجوار خود چون سردشت، پیرانشهر، نقده، بوکان و اشنویه در ارتباط مستقیم است، بلکه پل ارتباطی میان استان‌های کردستان و آذربایجان‌غربی نیز به شمار می‌رود. این موقعیت استراتژیک، مهاباد را به گزینه‌ای شایسته برای تأسیس یک واحد دانشگاه فرهنگیان تبدیل کرده است؛ مرکزی که نه‌تنها نیازهای بومی را پاسخ دهد، بلکه پاسخگوی علاقه‌مندان به حرفه معلمی در شهرستان‌های همجوار نیز باشد.
نبود دانشگاه فرهنگیان در مهاباد، فشار مضاعفی بر خانواده‌ها وارد می‌کند. دانشجویان ناچاراند برای تحصیل به شهرهای دوردست بروند، که این امر هم هزینه‌بر است و هم از نظر روانی و اجتماعی، خانواده‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. از سوی دیگر، زیرساخت‌های آموزشی در مهاباد برای راه‌اندازی چنین مرکزی فراهم است و سال‌هاست که مطالبه‌گران، فرهنگیان و اهل قلم، خواستار تحقق این حق مسلم‌اند.
نادیده گرفتن مهاباد در توزیع امکانات آموزش عالی، آن هم در حوزه‌ای چون تربیت معلم، بیش از یک غفلت ساده است و نیازمند برنامه ریزی و اهتمام ویژه‌ی مسئولان آموزشی است.
اگر قرار است توسعه متوازن و پایدار در کشور محقق شود، نمی‌توان شهری با این موقعیت راهبردی و ظرفیت فرهنگی را از چنین امکانی محروم نگه داشت.
اکنون زمان آن فرارسیده که مسئولان وزارت آموزش و پرورش، دانشگاه فرهنگیان ، استانداری آذربایجان‌غربی و نماینده‌ی مردم فهیم مهاباد در مجلس شورای اسلامی، با نگاهی آگاهانه و منطقه‌محور، مهاباد را در اولویت ایجاد واحد دانشگاه فرهنگیان قرار دهند. تحقق این مطالبه، گامی مؤثر در مسیر توسعه انسانی، عدالت آموزشی، افزایش کیفیت نظام تعلیم و تربیت، و تقویت سرمایه اجتماعی در منطقه خواهد بود.
